"A POR ELLOS OE"

Fai cinco días que comenzou o mundial de fútbo de Sudáfrica 2010, e faltan menos de 24 horas para o debut da selección española. Os amantes do deporte rei, os forofos da nosa selección e incluso ós que este deporte non nos esperta gran emoción habitualmente, estamos á espera, e mañan estaremos pegado á televisión para ver que tal o fan os nosos xogadores.

Estos días xa se comezan a ver as bandeiras españolas colgadas dalgunhas xanelas e balcóns, e tamén aparece o famoso toro de Osborne. Algún estudio sociolóxico poderá explicar (o mellor xa o fai) que é realmente o que nos move á inmensa maioría da poboación a ser seguidores deste acontecemento. Este dende logo que sí se pode declarar como acontecemento "planetario".

Este acontecemento deportivo pode ser a grande ocasión para Sudafrica, país que está a poñer toda a carne no asador para sacar o maior rédito posibe desta celebración; só hai que pensar na inmensa inversión feita, a cal se espera que revirta novamente na poboación sudafricana, unha poboación marcada polas inmensas diferencias sociais que a caracterizan. Todos temos visto estes días a pobreza extrema que rodea as inmediacións da nas que se desenrola o Mundial.

Doutros números é mellor non reflexionar, porque faláse de auténtica barbaridades en xeración de ingresos para a FIFA, a RFEF, as televións..... E porque non, tamén dos xogadores.

Eu particularmente non considero que esta actividade sea unha actividade productiva, máis ben me parece expeculativa, sen embargo, e dado que se estima que a repercusión no PIB do país que gañe o mundial será dun 0,7%, espero polo ben de todos os españois que nesta ocasión ademáis de ser favoritos para gañar, tamén o fagamos. Sería un alibio.

De todos xeitos, se penso no aspecto máis solidario do ser humano, sería moito mellor que todo o que move o mundial de fútbol fose destinado o Tercer Mundo, seguro que sería moito máis productivo, pero xa se sabe, poderoso cabaleiro é don diñeiro, e a rentabilidade financieira manda.

Agora o que queda é esperar que a nosa selección, "la Roja", faga un bo papel, e porque non, soñemos con gañar, que algunha alegría tamén nos merecemos.

¡SORTE A TODOS!

UNHA INTERVENCIÓN MAXISTRAL DE FRANCISCO CAAMAÑO

UN BÓ DÍA PARA COMEZAR.

Hoxe, 13 de xuño de 2010, pode ser un bó día para empezar con este blog; e é un bo día por que a pesares de que levo varias semanas decidido a comezar, volteime tolo configurando o diseño do mesmo, e por fin me decantei polo que estades a ver.

Tamén é un bó día porque hoxe rematou a Conferencia Política do PSdeG, rematan meses de traballo e dous días para escenificalo, e a familia socialista galega recollemos como fruto unha base ideolóxica claramente definida e unhas directrices políticas a desenrolar coa finalidade de ser pedra angular do cambio dun país; para configurar equipos de traballo cun obxetivo claramente definido pensando n@s galeg@s , pensando no noso futuro común e marcando pautas exactas para servir á sociedade galega, servidumbre para non ser servidos, servidumbre para o ben común.

Hoxe ademáis, temos que estar sumamente contentos todos os socialistas por que se ven dentro das nosas agrupacións e do noso partido a líderes que serán capaces de guiar o noso futuro; Este fin de semana quedaron patentes os liderazgos do noso Secretario Xeral -Pachi Vázquez-, do Presidente da Agrupación Provincial Coruñesa - Francisco Caamaño-, e do Vicesecretario Xeral Federal -Pepe Blanco-

Eu resumiría este traballo colectivo dicindo que: ¡Temos líderes!, ¡temos equipo!, ¡temos bases!, e sobre todo ¡temos ganas de traballar; de traballar para os galegos!, buscando un futuro común o máis próspero posible, e para iso temos ideoloxía, que a pesares de que estemos nunha situación complicada, sabemos que de esto ¡sáese xuntos ou non se sae!

E temos que ter presente que representamos unha opción ideolóxica que se sitúa entre dúas opcións que xa teñen amosado que non son válidos: o comunismo e o liberalismo. O primeiro demostrou na décado dos oitenta e noventa que un sistema que pivota unicamente sobre o Estado está chamado a fracasar porque non deixa marxe á iniciativa privada; O segundo acaba de demostrar na actual crise que un sistema que constriñe o Estado ata a mínima expresión, que non regula, e que deixa case todo en mans do sector público tampouco funciona porque o aspecto social non se pode deixar en mans privadas.

Xusto no medio de ambas posturas estamos os socialistas, que defendemos un sector privado libre, forte e grande xunto a un Estado tamén forte que regule ó sector privado e que ten que proveer de determinados servicios nos que o sector privado non é eficiente.

Sempre tivemos ideario, pero hoxe remozámolo, actualizámolo e reafirmamos ante a sociedade galega que o fin último é o cidadán, que temos que pensar e traballar por e para el.