Cando nos enfrontamos á pobreza soemos pensar en xente que ten que vivir na rúa, que carece de ingresos, que non ten acceso a determinados servicios como a vivenda, a auga potable, a sanidade, que non poseen emprego, ……
É curioso que aqueles que non estamos nunha situación tan precaria non nos lembremos nestes días de xente que non ten a mesma sorte que nos, mentres esta xente carece de moitos bens básicos, como a comida e a vivenda, nos estamos lapidando estes días cantidades inxentes de comida e de diñeiro
A probreza amósase de forma moi dispar no mundo, de xeito que en Asia Meridional se atopa a maior cantidade de xente que subsiste con menos de 1 dólar, uns 515 millóns de persoas; en Asia Oriental e Suroriental e o Pacífico son uns 446 millóns de persoas; 219 millos na África ao sur do Sahara; 11 millóns nos países árabes; en Ámerica Latina e o Caribe máis de 110 millóns de persoas viven con menso de 2 dólares, ….. e así poderíamos seguir ata acercarnos o ámbito nacional.
É fundamental lembrarnos destes cocidadáns do mundo que se atopan nunha situación moito máis precaria que a nosa, e non só deberíamos lembrarnos determinados días ao ano deles, senón que o deberíamos facer todos os días, ¿cómo lembrarnos deles cando moitas veces temos moitos problemas persoais que afrontar?, de forma moi sinxela, aplicando á máxima de que cando a iniciativa privada non chega a determinados aspectos, quen o debe de facer é o Estado, e estamos falando dos Organismos Estatais pero tamén dos Supraestatais. (Unión Europea, Banco Mundial, ONU, UNESCO, …)
Neste senso, na década dos 90 xurdiu o movemento 0,7% do PIB, no cal se propoñía que os paises desenrolados aportanse ese porcentaje do PIB para do desenrolo dos países máis pobres. Desafortunadamente nunca se chegou a por en marcha esta iniciativa na súa totalices, coma de costume só boas intencións por parte dalgúns Estados e nada máis.
A última iniciativa preocupante neste eido é a supresión da Secretaria de Estado de Cooperación Internacional, feito que devalua a cooperación como política de Estado con identidade propia en sí mesma con fins e obxetivos independentes doutras polítcas.
Ademáis vense manifestando que en algunhas Comunidades Autónomas tamén se esta producindo a supresión de fondos adicados a estes fins.
Meditemos, aproveitando estas datas, na importancia destes feitos, na importancia de lembrarnos de quen o pasa moito peor que nos, de quen non posúe o básico para subsistir, en quen pasa fame, morre de fame ou de enfermedades que a nós nos parecen erradicadas.
